Σε επιστολή μου προς τον Υπουργό Παιδείας επισημαίνω ότιτο προνόμιο ορισμένων σεμιναρίων κυκλοφοριακής αγωγής, στα ελάχιστα λειτουργούντα πειραματικά πάρκα, έχουν μόνο ορισμένα δημοτικά σχολεία και ότι η πλειοψηφία των μαθητώνΔημοτικών, Γυμνασίων και Λυκείων της χώρας, δεν έχουνποτέ παρακολουθήσει ένα σεμινάριο κυκλοφοριακής αγωγής. Γεγονός το οποίο ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει ερωτώντας δειγματοληπτικά διδάσκοντες και μαθητές διαφόρων βαθμίδων της εκπαίδευσης.
Το Υπουργείο Παιδείας απάντησε τόσο στις δικές μου εισηγήσεις όσο και σε αναφορές συναδέλφων σας, με τον γνωστό αμυντικό τρόπο μιλώντας γιατο «έργο» του όσο αφορά το θέμα οδική ασφάλεια.
Μιλά για δημιουργία εκπαιδευτικού υλικού μαθημάτων κυκλοφοριακής αγωγής το οποίο οι μαθητές πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης χρησιμοποιούν στα λειτουργούντα πάρκα κυκλοφοριακής αγωγής. Για επιμόρφωση υπεύθυνων Αγωγής Υγείας Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης όπως και εκπαιδευτικώντων Σχολικών Μονάδων για την εφαρμογή προγραμμάτων κυκλοφοριακής Αγωγής σε σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.Για αποστολή σχετικού CD σε μαθητές Λυκείων κ.τ.λ.
Τα ερωτήματα είναι:
1)Γιατί οι περισσότεροι δάσκαλοι- καθηγητές όσο και μαθητές δηλώνουν ότι στο σχολείο τους δεν έχουν γίνει ποτέ σεμινάρια κυκλοφοριακής αγωγής και οδικής ασφάλειας; Γιατί η εκπαίδευση των μαθητών παραμένει καταγεγραμμένη μόνο στα χαρτιά;
2)Γιατί στη χώρα που η συνείδηση οδικής ασφάλειας είναι ανεπτυγμένη σε αξιολύπητο βαθμό με αποτέλεσμα να έχει τα περισσότερα θύματα σε τροχαία, σήμερα, το 2009, δεν εφαρμόζονται στην πράξητα προγράμματα κυκλοφοριακής αγωγής σε όλους τους μαθητές, σε όλα ανεξαιρέτως τα σχολεία;
3)Οι Υπεύθυνοι Αγωγής Υγείας Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης όπως και εκπαιδευτικοί των Σχολικών Μονάδων οι οποίοιέχουν επιμορφωθεί για την εφαρμογή προγραμμάτων κυκλοφοριακής Αγωγής όπως αναφέρει στις επιστολές του τοΥπουργείο Παιδείας, εφαρμόζουν πράγματι στους μαθητές αυτά για τα οποία έχουν εκπαιδευτεί;
4)Γιατί δεν γίνεται δειγματοληπτικός έλεγχος σε σχολικές μονάδες διαφόρων βαθμίδων για να διαπιστωθεί τι γίνεται στην πράξη; Ποιος είναι αρμόδιος για να ελέγξει;
Από τον Μάρτιο του 2008 εισηγήθηκα στον Υπουργό Εσωτερικών κ. Παυλόπουλο
1)Τον έλεγχο των Τεχνικών Υπηρεσιών των Δήμων για να διαπιστωθεί ότι στηνπλειοψηφία τους τα τμήματα αυτά απαρτίζονται από προσωπικό ασχέτων ειδικοτήτων.
2)Την εκπαίδευση των υπαλλήλων των τμημάτων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοικήσεως που ασχολούνται με σήμανση και γενικά με οδική ασφάλεια.
Συνάδελφοί σας διαφόρων κομματικών παρατάξεων, τους οποίους ευχαριστώ πάρα πολύ,προσπάθησαν να βοηθήσουν με αναφορές προς τα αρμόδια υπουργεία. Οι απαντήσεις ήταν άκρως απογοητευτικές. Σ’ αυτό τον τόπο έχει επικρατήσει, το εκάστοτεκυβερνόν κόμμα να «αμύνεται» απαντώντας σε κάθε εισήγησηαραδιάζοντας το «έργο» του αγνοώντας την εισήγηση και την ουσία του προβλήματος.
Επανέλαβα διαμαρτυρόμενη την εισήγησή μου στις 3 Φεβρουαρίου 2009 η οποία εστάλη στον ΑναπληρωτήΥπουργό Εσωτερικών κύριοΜαρκογιαννάκη και απ’ εκεί στον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. κ. Τσιατούρα.
Με λύπη μου διαπίστωσα ότι για το ίδιο θέμα του ελέγχου των τεχνικών υπηρεσιών των Δήμων, σε αναφορά συναδέλφου σας προς το Υπουργείο Εσωτερικών, η απάντηση ήταν ότι αρμόδιο είναι το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών, στο οποίο είχα ήδη αποταθεί και με είχαν παραπέμψει στο Εσωτερικών.
Οι επιστολές-εισηγήσειςμου για τον έλεγχο και την εκπαίδευση των τμημάτων των ΟΤΑ που ασχολούνται με οδική ασφάλεια γίνονται μπαλάκι από το ένα Υπουργείο στο άλλο εδώ και ένα χρόνο. Χωρίς υπερβολή από κοινοποίηση σε κοινοποίηση επιστολές- εισηγήσεις ξαναφτάνουν από τον παραλήπτη στον αποστολέα ξανά και ξανά χωρίς ουσιαστική απάντηση και κυρίως χωρίς λύση, με μία διαδικασία που μόνοτο Ελληνικό Δημόσιο έχει την αποκλειστική πατέντα λειτουργίας της.
Η κατάσταση αυτή είναι απαράδεκτη έως γελοία σε ένα Κράτος το οποίο θέλει να ονομάζεται Πολιτισμένο, Ευρωπαϊκό και Δημοκρατικό. Σε ένα κράτος στο οποίο οι λέξεις ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ και ΕΛΕΓΧΟΣ, απαραίτητες προϋποθέσεις για την επίλυση σοβαρών προβλημάτων είναι άγνωστες για πολλούς. Επίλυση προβλήματος γι αυτούς είναινα ξεφορτώνονται τα προβλήματα παραπέμποντάς τα με προχειρότητα κάπου αλλού.
Διαμαρτυρήθηκα έντονα στο Υπουργείο Εσωτερικών απευθυνόμενη στον Υφυπουργό κ. Νάκο.
Σε τελευταία αναφορά του κ. Κακλαμάνη προς το Υπουργείο Εσωτερικών, (Απρίλιος 2009) ο κ. Νάκος δηλώνει ότι «Όσον αφορά στο θέμα της στελέχωσης των Υπηρεσιών των Δήμων, σύμφωνα με το άρθρο 102 παρ. 2 του Συντάγματος οι Δήμοι απολαμβάνουν διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας. Στο πλαίσιο αυτό, ειδικά για τους ΟΤΑα΄ βαθμού, καθιερώθηκε και ολοκληρώθηκε με τις διατάξεις του άρθρου 21 του Ν. 3584/2007 (ΦΕΚ 143 Α΄) η δυνατότητα πρόσληψης όλων των κατηγοριών και κλάδων μόνιμου προσωπικού , πάντα υπό τον έλεγχο του ΑΣΕΠ, αλλά χωρίς να απαιτείται η έγκριση της Τριμελούς εξ Υπουργών Επιτροπής της ΠΥΣ 33/2006 και η διαδικασία πρόσληψης μονίμου προσωπικού ενεργείται πλέον από τον οικείο ΟΤΑ, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 18 του ν. 2190/1994, όπως ισχύει. Συνεπώς κάθε Δήμος μπορεί να προωθήσει τη διαδικασία πρόσληψης μονίμου προσωπικού για την αντιμετώπιση των αναγκών του….»
«Όσον αφορά στην επιμόρφωση δημοτικών υπαλλήλων, που ασχολούνται με τη σήμανση των οδών, με ειδικά σεμινάρια, αυτά μπορούν να πραγματοποιηθούν με ευθύνη του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης.»
Με την Αρ. Πρωτοκ. Δ17Α/06/52/ΦΝ443/20-03-2007 Απόφαση Υπουργού Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. καιτην Αρ. Πρωτοκ. 4422/ΕΟ/30-08-2007 Απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικήςκαθορίστηκε η αρμοδιότητα για τη συντήρηση των οδών στην Αττική.
Αρμοδιότητα την οποία έχουν είτε η ΓΓΔΕ του ΥΠΕΧΩΔΕ, είτε οι Υπηρεσίες της Περιφέρειας είτε οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Είναι πραγματικά άξιον απορίας πως έχουν ληφθεί αυτές οι δύο αποφάσεις χωρίς να ελεγχτείαν οι ΟΤΑ είχαν την δυνατότητανα αναλάβουν αυτή την αρμοδιότητα.
Το κράτος παράτησε τους πολίτεςαπροστάτευτους στα χέρια τεχνικών υπηρεσιών των ΟΤΑ με υπαλλήλους άσχετους σε θέματα σήμανσης, τόσο οριζόντιας όσο και κάθετης, σε δρόμους άκρως επικίνδυνους τόσο για τη ζωή τους όσο και για τη σωματική τους ακεραιότητα. Κύριος λόγος η έλλειψη συνείδησης οδικής ασφάλειας των υπευθύνων. Αν οι ίδιοι είχαν ανεπτυγμένη αυτή τη συνείδηση θα καταλάβαιναν τη σοβαρότητα του θέματος και θα ενεργούσαν διαφορετικά.
Επιβάλλεται να αλλάξει
1)Το άρθρο 21 του Ν. 3584/2007 (ΦΕΚ 143 Α΄)στο οποίο αναφέρεται ο κ. Υφυπουργός και να απαιτείται η έγκριση της Τριμελούς εξ Υπουργών Επιτροπής της ΠΥΣ 33/2006 για την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού στους ΟΤΑ.
2)Να επιβληθεί στους ΟΤΑ να προσλάβουν συγκοινωνιολόγους στις υπηρεσίες τους. Η ΟΔΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ. Αυτό δεν έγινε κατανοητό ακόμασ’ αυτή τη χώρα.
3)Να συνεργαστούν το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών, ΥΠΕΧΩΔΕ και Εσωτερικών γιανα αναθεωρηθεί και να προσαρμοστεί η νομοθεσία ούτως ώστε να λύσει το παρόνπρόβλημα.Είναι παράλογο να επικαλούμαστε νόμους και υπουργικές αποφάσεις οι οποίες κατά τη διάρκεια εφαρμογής τους αποδείχτηκαν αναποτελεσματικές.
4)Να αρθεί η υπ’ Αρ. Πρωτοκ. Δ17Α/06/52/ΦΝ443/20-03-2007 Απόφαση Υπουργού Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και η υπ’ Αρ. Πρωτοκ. 4422/ΕΟ/30-08-2007 Απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής με τις οποίες καθορίστηκε η αρμοδιότητα για τη συντήρηση των οδών στην Αττική. Την αρμοδιότητα αυτή να την έχει μόνο το ΥΠΕΧΩΔΕ μέχρι να βρεθεί μία λύση.
Στην κατάσταση που βρίσκονται οι περισσότεροι ΟΤΑ σήμερα, είναι ΕΓΚΛΗΜΑ να έχουν αυτή την αρμοδιότητα και μάλιστα σε μια χώρα η οποία θρηνεί κάθε χρόνο τα περισσότερα θύματα σε τροχαία ατυχήματα, από όλες της χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
