Monday, April 21, 2008

Διαμαρτυρία στον αξιότιμο Πρόεδρο της Δημοκρατίας σε θέματα οδικής ασφάλειας, με εισήγηση βοήθειας από χώρες με μειωμένο αριθμό ατυχημάτων

Χαραλαμπίδου Χρυστάλλα

Ζωγράφου Τ. Κ. 15773

21 Απριλίου 2008


Προς τον Αξιότιμο Πρόεδρο της Ελληνικής

Δημοκρατίας κύριο Κάρολο Παπούλια

Προεδρικό Μέγαρο

Βασιλέως Γεωργίου Β΄ 2

Αθήνα Τ. Κ. 10028


Αξιότιμε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας


Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Διεύθυνσης Τροχαίας, οι νεκροί σε τροχαία ατυχήματα από το 1990 έως το 2005 σ’ ολόκληρη την Επικράτεια είναι 31.246, οι σοβαρά τραυματίες 56.224, οι δε ελαφρά 407.493. Μάλιστα το 80% των νεκρών και τραυματιών είναι μεταξύ 16-44 χρονών.


Το γεγονός ότι η χώρα μας συνεχίζει ακόμα και σήμερα να κατατάσσεται στις χειρότερες θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο αφορά τα θανατηφόρα τροχαία ατυχήματα, επιβεβαιώνει τόσο ότι η αύξηση των προστίμων με την ισχύ του νέου Κ.Ο.Κ. όσο και τα διάφορα άλλα μέτρα που έχουν ληφθεί δεν έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά.


Η διαιώνιση του προβλήματος των τροχαίων ατυχημάτων οφείλεται τόσο στην ΑΓΝΟΙΑ όσο και στην ΜΗ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ οι οποίοι πειραματίζονται με ημίμετρα εις βάρος της ζωής και της σωματικής μας ακεραιότητας.


Όπως αναφέρω στην επιστολή μου προς τον Υπουργό Εσωτερικών κύριο Παυλόπουλο την οποία σας επισυνάπτω, τα τμήματα των Δήμων και Νομαρχιών τα οποία ασχολούνται με τη σήμανση χρειάζονται εκπαίδευση. Η Γραμματεία του κυρίου Παυλόπουλου, ορθά έπραξε στέλνοντας το αίτημά μου στο Παλιό Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως και στη Διεύθυνση Οργάνωσης και Λειτουργίας των Ο. Τ. Α του Υπουργείου Εσωτερικών. Η εν λόγω Διεύθυνση παρέπεμψε και αυτή με τη σειρά της το αίτημά μου στη Διεύθυνση Τροχαίας, διότι κατά την γνώμη των «Υπευθύνων» το Υπουργείο Εσωτερικών δεν είναι αρμόδιο για να διδάξει οδική ασφάλεια – εννοώντας προφανώς την συμπεριφορά οδηγών και πεζών.


Οδική Ασφάλεια δεν είναι μόνο η συμπεριφορά οδηγών και πεζών στον δρόμο, αλλά και η σωστή σήμανση και σηματοδότηση. Και φυσικά η Διεύθυνση Τροχαίας δεν έχει την αρμοδιότητα της σήμανσης και σηματοδότησης. Πλήρης άγνοια για το ποιος φορέας είναι αρμόδιος να οργανώσει αυτού του είδους εκπαίδευση και το χειρότερο, κανείς δεν μπορεί να εκπαιδεύσει. Θα επέτρεπε ποτέ το Ελληνικό κράτος να αναγείρονται οικοδομές χωρίς μελέτη μηχανικού; Τότε πως κλείνει τα μάτια και επιτρέπει στους διάφορους Δήμους την ερασιτεχνική σήμανση των δρόμων μας, εκθέτοντας σε κίνδυνο τους πολίτες του;


Επιβάλλεται επίσης να ελεγχθούν οι υπεύθυνοι στην Γενική Γραμματεία Δημοσίων Έργων του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. που εκπονούν μελέτες σήμανσης και σηματοδότησης. Σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 2 του κώδικα οδικής κυκλοφορίας, «η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Έργων του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. ασκεί σε όλη τη χώρα την εποπτεία και παρέχει τις οδηγίες για θέματα κυκλοφοριακής σήμανσης. Σε περίπτωση που τα αρμόδια όργανα της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων έργων διαπιστώσουν την ελλιπή ή εσφαλμένη σήμανση ή πλημμελή συντήρηση μέσων σημάνσεως από τις προς τούτο αρμόδιες υπηρεσίες, δύνανται να τις καλούν………(άρθρο 10 Κ.Ο.Κ.). Στην πράξη αυτό δεν ισχύει κύριε Πρόεδρε. Πρέπει κάποιος να προσπαθήσει να διορθώσει ένα επικίνδυνο σημείο για να καταλάβει ότι όλοι είναι υπεύθυνοι για όλα και για τίποτε.


«Αρμόδιοι» δημόσιοι υπάλληλοι, προσπαθούν να μας πείσουν ότι έκαναν τα πάντα οπότε αιτία των τροχαίων είναι 100% ο ανθρώπινος παράγοντας. Κλείνουν τα μάτια στα αυτονόητα λάθη σήμανσης που μπορεί να διαπιστώσει κάθε απλός πολίτης, καθιστώντας τους εαυτούς τους επικίνδυνους για την Ελληνική Κοινωνία.


Έχουν περάσει μήνες από τότε που προσπαθώ να περάσω τα μηνύματά μου και να εισακουστώ στο Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών, στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και στο πρώην Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, με εισηγήσεις συντονισμού όλων των εμπλεκομένων φορέων που αφορούν την οδική ασφάλεια.

Ο συντονισμός αυτός θα μπορούσε να γίνει κατ’ αρχάς μέσω μίας τηλεοπτικής εκπομπής, όπως τονίζεται και στο άρθρο μου το οποίο σας στέλνω. Η εκπομπή θα είναι ο πιο οικονομικός και αποδοτικότατος τρόπος συντονισμού, αλλά και της από κοινού ανάπτυξης συνείδησης οδικής ασφάλειας. Βασικό πλεονέκτημα, η δυνατότητα στον πολίτη να εκφράσει την γνώμη του με εισηγήσεις και ανοιχτές συζητήσεις. Θα μπορούν να ακουστούν δημόσια οι εισηγήσεις ανθρώπων που δίνουν αξία στη ζωή, οι οποίοι ασχολούνται με την οδική ασφάλεια θυσιάζοντας αφιλοκερδώς αμέτρητες ώρες από την ξεκούρασή και την προσωπική τους ζωή, με μοναδικό τους σκοπό τη λαχτάρα να ξυπνήσουν συνειδήσεις και να σταματήσουν αυτό το άδικο και παράλογο αιματοκύλισμα στην άσφαλτο. Που δεν ανέχονται πια ορισμένους, οι οποίοι επειδή έτυχε να βρίσκονται σε κάποια θέση λόγω μακράς παραμονής τους στο Δημόσιο και οι οποίοι δεν έχουν καθόλου ανεπτυγμένη συνείδηση ασφάλειας, να προσπαθούν να μας πείσουν ότι έχουν κάνει τα πάντα αλλά… όταν η κοινή λογική λέει ότι στην ουσία δεν έκαναν τίποτε.


Ταυτόχρονα πρέπει να δημιουργηθεί ένας συντονιστικός φορέας όπως αναφέρεται και στο βιβλίο μου. Ένας φορέας, ο οποίος εκτός από συντονισμό να ασκεί αυτεπάγγελτα και ελεγκτική αρμοδιότητα σ’ όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και στους οποίους να μπορεί να επιβάλλει αυτεπάγγελτα ποινές. Δεν είναι δημοκρατικό να υπάρχουν ποινές για παραβίαση των διατάξεων του Κ.Ο.Κ. εκ μέρους του πολίτη και να μην διώκεται αυτεπάγγελτα ο αρμόδιος, ο ηθικός αυτουργός, αυτός ο οποίος ευθύνεται για θανατηφόρο ατύχημα λόγω ελλιπούς σημάνσεως.


Αξιότιμε πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας. Η μάστιγα του Τροχαίου ατυχήματος είναι ένα μεγάλο, ΕΘΝΙΚΟ μάλιστα, κοινωνικό πρόβλημα που αφορά όλους μας και το οποίο δεν έχει την πολυτέλεια άσκοπων χρονοτριβών όσο αφορά τη λύση του.


Μην σας ξεγελούν οι τίτλοι των «αρμοδίων». Τρανή απόδειξη η κατάντια μας να είμαστε πρωταθλητές στα θανατηφόρα τροχαία ατυχήματα. Οι Ελληνικοί δρόμοι είναι κυριολεκτικά ένα πεδίο μάχης, με θύματα περισσότερα από αυτά των πολέμων και το τραγικό είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει στην Ελλάδα ένας οργανισμός, ένα Υπουργείο, ένας φορέας, ο οποίος να έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα της οδικής ασφάλειας. Μην σας ξεγελούν οι υποσχέσεις υπουργών ότι θα δημιουργήσουν αυτόν τον πολυπόθητο συντονιστικό για οδική ασφάλεια οργανισμό, γιατί απλούστατα δεν υπάγεται στις αρμοδιότητές τους και δεν έχουν καμία ευθύνη αν δεν τον δημιουργήσουν.


Το Ελληνικό Κράτος δεν μπορεί να ανταπεξέλθει ούτε με την σήμανση ούτε με την σηματοδότηση των δρόμων του. Επιβάλλεται να ζητήσει τη βοήθεια χωρών του εξωτερικού, οι οποίες έχουν μειωμένο αριθμό τροχαίων ατυχημάτων, να μας οργανώσουν, να μας εκπαιδεύσουν σε θέματα σήμανσης και σηματοδότησης, αλλά και να μας βοηθήσουν να αναπτύξουμε την αξιολύπητου βαθμού συνείδηση οδικής ασφάλειας που διακατέχει όλους μας. Είναι κρίμα κι άδικο να χάνονται ανθρώπινες ψυχές λόγω αμάθειας και ανοργανωσιάς.


Ζητώ από εσάς:


1) Να οργανώσετε και να ζητήσετε αυτή τη βοήθεια από άλλες χώρες.


2) Να αναλάβετε να γίνει χωρίς χρονοτριβές τόσο η οργάνωση των τμημάτων των Δήμων που ασχολούνται με οδική ασφάλεια, όσο και η εκπαίδευση των υπαλλήλων που τα απαρτίζουν, από εξειδικευμένους σε θέματα σήμανσης και σηματοδότησης επιστήμονες.


3) Να προωθήσετε αν βρίσκετε φυσικά ενδιαφέρουσα και λογική την ιδέα μου για τηλεοπτική εκπομπή σε κρατικό κανάλι, με την οποία θα επιτευχθεί μεν ένα είδος συντονισμού των εμπλεκομένων φορέων, αλλά και εκπαίδευση και ανάπτυξη συνείδησης οδικής ασφάλειας κυβερνώντων και κυβερνώμενων.


4) Να παρακάμψετε όσο γίνεται δυνατόν τη γραφειοκρατία, να καλέσετε, να συντονίσετε και να επισπεύσετε την διαδικασία δημιουργίας ενός συντονιστικού οργάνου στο οποίο να υπάγονται και να συνεργάζονται όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς που αφορούν την οδική ασφάλεια.


Σας στέλνω:


1) Άρθρο μου με τίτλο «Εκπαίδευση μέσω τηλεοπτικών εκπομπών για ανάπτυξη οδικής συνείδησης» το οποίο έχει δημοσιευθεί πρόσφατα σε εφημερίδες.

2) Επιστολή μου προς τον Υπουργό Εσωτερικών κύριο Προκόπη Παυλόπουλο με εισήγηση εκπαίδευσης των τμημάτων των Ο. Τ. Α. που ασχολούνται με σήμανση.


3) Βιβλίο μου με τίτλο «Συνείδηση Οδικής Ασφάλειας» «Μια ανοιχτή επιστολή προς τον κύριο Πρωθυπουργό», το μεγαλύτερο μέρος του οποίου έχει κατατεθεί με επιστολή μου στο Πολιτικό γραφείο του κυρίου Πρωθυπουργού τον Ιούνιο του 2007 με αριθμό Πρωτοκόλλου 4179


Αριθμός Πρωτοκόλλου 11 22/4/2008

Με εκτίμηση

Χαραλαμπίδου Χρυστάλλα

E-Mail chrystalla@tellas.gr